Skip to main content

Universiteiten, neem uw studentes in bescherming

Een op de negen studentes is in de studententijd verkracht door een stydiegenoot, blijkt uit onderzoek van Amnesty. Jessica de Jong stelt dat universiteiten geen flauw benul hebben welke gevaren studentes tegenkomen. "Het is tijd dat ze wakker worden en dit serieus nemen." Bekijk het artikel in de Telegraaf

Het schokkende gegeven dat veel studentes tegen hun zin seks hebben met een medestudent, moet universiteiten en hogescholen wakker schudden. Te lang heeft de intellectuele elite geen aandacht gehad voor misbruik van vrouwen. Seksuele intimidatie wordt in het hoger onderwijs weggewuifd als een probleem voor kwetsbare en laagopgeleide vrouwen.

De cijfers van het woensdag verschenen Amnesty onderzoek laten echter zien dat er een groot probleem is. Tijdens de studententijd wordt 1 op de 9 studentes verkracht door een medestudent, vaak omdat er alcohol of drugs in het spel is. Van de slachtoffers heeft ruim 60 procent geen enkel idee waar ze vervolgens bij de universiteit hulp kunnen krijgen.

De seksuele intimidatie van studentes is zeker geen nieuw fenomeen. Zo’n vier jaar geleden haalde de Groningse studente Milou Deelen het nieuws met haar negatieve ervaringen bij het studentencorps. Studentes werden regelmatig voor kut, hoer en slet uitgescholden. Toen Van Deelen haar beklag deed over slutshaming op Facebook, werd zij door mannelijke studenten aan de schandpaal genageld. 

Universiteiten lieten dergelijke scheve omgangsvormen tussen mannelijke en vrouwelijke studenten grotendeels passeren. Ze legden de verantwoordelijkheid voor omgang met studentes volledig bij de studentenverenigingen. Ze keken weg van het probleem en deden ze af als incidenten. Grote groepen vrouwen op de universiteit zouden hier geen enkele last van hebben.

Bij seksueel misbruik en intimidatie hebben bestuurders altijd het idee dat misbruik een probleem is voor kwetsbare meisjes uit kansarme gezinnen, niet een probleem waar hoogopgeleide meiden mee te maken zouden hebben. Die misvatting moet nu worden bestreden.

Op universiteiten is er ook geen enkele begeleiding bij de uitwisseling naar buitenlandse universiteiten, waar de problemen vaak nog groter zijn. Soms duikt er een verhaal op van een studente die is lastig gevallen en soms zelfs wordt vermoord. In Nederland kennen we helaas ook al enkele schrijnende gevallen waarbij studentes in de klauwen komen van een verkeerde man. Iedereen kijkt er naar maar grijpt niet in.

De universiteiten hebben geen flauw benul welke gevaren studentes tegenkomen. Ze denken ten onrechte dat jonge vrouwen al volwassen genoeg zijn om zich uit een penibele situatie te redden. In mijn maffiaroman De Hollandse studente schets ik wat een twintigjarige studente overkomt, als een stalkende man op haar pad komt. Het loopt uit de hand omdat er vanuit de universiteit geen enkele begeleiding is, laat staan dat docenten weten wat er speelt. Onder Nederlandse vrouwen is praten over seksuele intimidatie bovendien nog een taboe. Ze zouden vaker onderling de krachten moeten bundelen en elkaar steunen.

Docenten en bestuurders van universiteiten hebben nu de belangrijke taak dit probleem van intimidatie serieus te nemen. Er moet veel meer aandacht zijn tijdens het onderwijs over hoe mannen op een respectvolle manier met vrouwen moeten omgaan. Vrouwen die slachtoffer zijn moeten veel beter geholpen worden en van bovenaf gesteund worden. En de universiteit moet ook veel sneller paal en perk stellen als de mannelijke studenten over de schreef gaan.

Jessica de Jong is auteur van de maffiaroman De Hollandse studente